Hieronder kan u een overzicht terugvinden van de logopedische problemen die het meest frequent aan bod komen in onze praktijk:

Articulatiestoornissen

Het betreft stoornissen waarbij spraakklanken niet of verkeerd uitgesproken worden door kinderen of volwassenen.

Vaak voorkomende articulatiestoornissen:

- Sigmatisme: problemen met de uitspraak van de /s/ en/ z/
- Rhotacisme: problemen met de uitspraak van de /r/
- Meervoudige addentaliteit en interdentaliteit: de uitspraak van meerdere klanken (/s/,/ z/, /n/, /d/, /t/ en/of /l/) gebeurt met de tong tegen of tussen de tanden.
- Klanken vervangen door andere klanken (substitutie), weglaten (omissie) of vervormen (distortie).

Taalontwikkelingsstoornissen

Het betreft een vertraagde taalontwikkeling op het gebied van woordenschat, zinsbouw, woordvorm en spontane taal.

Vaak voorkomende taalstoornissen:

- Problemen met het begrijpen van de taal
- Woorden verkeerd uitspreken
- Verkeerd verbuigen en vervoegen van woorden
- Woordvindingsproblemen
- Moeite met het vertellen of formuleren van zinnen

Leerstoornissen

Het betreft problemen op het gebied van lezen, rekenen en spelling.

Vaak voorkomende leerstoornissen:

- Dyslexie (stoornis binnen de leesvaardigheden)
- Dyscalculie (stoornis binnen de rekenvaardigheden)
- Dysorthografie ( stoornis binnen de spellingsvaardigheden)

Stemstoornissen

Het betreft een verkeerd stemgebruik dat kan leiden tot heesheid en stemknobbels. Deze kunnen zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen.
Zo forceren nogal wat leerkrachten hun stem in de klas of op de speelplaats waardoor heesheid kan optreden.

Enkele tips om je stem te verzorgen:

- Niet spreken in een lawaaierige omgeving
- Roepen, gillen en zeer luid spreken vermijden
- Keelschrapen en kuchen vermijden
- Niet fluisteren
- Stop met roken
- Weinig cafeïnehoudende dranken consumeren
- Drink regelmatig plat water
- Zorg voor een regelmatig rust- en slaappatroon
- Reduceer stress en spanning

Stotteren en broddelen

Stotteren betekent dat er problemen zijn met de vloeiendheid van de spraak. Het probleem wordt gekarakteriseerd door herhalingen van klanken, woorddelen of woorden en/of verlengingen van klanken en/of blokkades voor of tijdens het spreken. Veelal gaat dit kernstottergedrag gepaard met hinderlijke gedachten en gevoelens waaraan ook aandacht wordt besteed tijdens de gespecialiseerde stottertherapie op basis van stottermodificatietechnieken.

Broddelen is ook een vloeiendheidsprobleem dat gekenmerkt wordt door een gestoorde planning van de spraak- en taalactiviteiten bij een te hoog communicatietempo. De spraak wordt vaak gepercipieerd als onduidelijk, slordig en met veel versprekingen. De luisteraar vindt de spaak moeilijk verstaanbaar, terwijl de spreker zich hier weinig van bewust is. Coalescentie (grammaticale samenvloeiing) en telescopieën (het ineenschuiven van lettergrepen) komen vaak voor. Broddelen en stotteren kan ook als mengvorm bestaan.

Neurologische stoornissen

Het betreft problemen met de spraak (dysartrie) of met de taal (afasie). Deze stoornissen ontstaan na een hersenletsel (CVA, tumor,…) of ten gevolge van chronische ziektebeelden zoals Huntingon, MS, ALS,… Er wordt steeds geprobeerd om de cliënt zoveel mogelijk zelfstandig te laten communiceren, maar wanneer de verbale communicatie niet of onvoldoende lukt, wordt er gezocht naar een aangepast hulpmiddel zoals bijvoorbeeld een spraakcomputer.

Vaak voorkomende neurologische problemen:

- Afasie: ontstaat na een hersenletsel in het taalgebied waarbij het begrijpen en het uiten van de gesproken en geschreven taal gestoord kan zijn.
- Dysartrie: ontstaat na een beschadiging van het zenuwstelsel waarbij de spieren die nodig zijn voor de ademhaling, stemgeving en articulatie onvoldoende werken.
- Spraakapraxie: ontstaat na een hersenletsel en zorgt ervoor dat de spieren die nodig zijn voor het correct articuleren niet meer goed worden aangestuurd door de hersenen. Dit zorgt voor spraakproblemen.

Slikstoornissen

Het betreft het zich regelmatig verslikken waarbij er voedsel in de luchtpijp terecht komt. Deze problemen kunnen ontstaan door veranderingen in de structuur van de mond, de keel en het strottenhoofd. Na een hersenletsel of een aandoening van het zenuwstelsel kunnen de spieren die instaan voor de slikbeweging een verstoorde werking kennen. Daarnaast kan een operatie in het hoofd- en halsgebied voor slikproblemen zorgen. Bij kinderen gaat het vaak over een foutieve slikbeweging waarbij ze de tong voorwaarts duwen en die zo een negatieve invloed heeft op de groei van de tanden. Logopedie in samenspraak met orthodontie is dan aangewezen.